ANG ALAMAT NG SAGING (THE LEGEND OF BANANA - A FILIPINO FOLKLORE)

VERSION 1

Noong unang panahon sa isang nayon ay may magkasintahan. Sila ay si Juana at si Aging.Sila`y labis na nagmamahalan sa bawa`t isa. Ngunit tutol ang mga magulang ni Juana sa kanilang pag-iibigan. Gayun pa man di ito alintana ni Juana. Patuloy pa rin siyang nakikipagkita kay Aging.

Isang araw, naabutan sila ng ama ni Juana. Bigla itong nagsiklab sa galit at hinabol ng taga si Aging. Naabutan ang braso ni Aging at ito`y naputol. Tumakas si Aging at naiwang umiiyak si Juana. Pinulot niya ang putol na braso ni Aging at ito`y ibinaon sa kanilang bakuran.

Kinabukasan, gulat na gulat ang ama ni Juana sa isang halaman na tumubong bigla sa kanilang bakuran. Ito`y kulay luntian , may mahahaba at malalapad na dahon. May bunga itong kulay dilaw na animo`y isang kamay na may mga daliri ng tao.
Tinawag niya si Juana at tinanong kung anong uri ng halaman ang tumubo sa kanilang bakuran.

Pagkakita sa halaman, naalaala niya ang braso ni Aging na ibinaon niya doon mismo sa kinatatayuan ng puno. Nasambit niya ang pangalan ni Aging.

"Ang punong iyan ay si Aging!" wika ni Juana.

Magmula noon ang halamang iyon ay tinawag na "Aging" at sa katagalan ito`y naging saging.


VERSION 2

Noong unang panahon sa isang nayon ay may magkasintahan. Sila ay si Juana at si Aging.Sila`y labis na nagmamahalan sa bawa`t isa. Ngunit tutol ang mga magulang ni Juana sa kanilang pag-iibigan. Gayun Sa isang baranggay may magkasintahan na labis na nagmamahal sa bawat isa. Sila ay sina Juana at Aging.

Bagamat tutol ang ama ni Juana sa kanilang pag-iibigan ay patuloy pa rin sa pagniniig ang magkasintahan.
Minsan galing sa bukid ang ama ni Juana. Hinugot nito ang tabak at tinaga ang braso ng binata. Tumakbo ito at tumakas. Hinabol siya ni Juana,umiyak at tinawag niya si Aging. Nang hindi na niya matanaw si Aging ay binalikan niya ang putol na braso ng kasintahan at binaon sa kanilang bakuran.

Kina-umagahan ay nagulat ang ama ni Juana sa isang halaman na biglang sumulpot sa kanilang bakuran.Ito ay kulay luntian,may mahahaba at malalapad na dahon.Kulay dilaw ang bunga nito na animo'y kamay at mga daliri ng tao. Napasigaw siya sa labis na pagkagulat.


"Juana!Juana pumanaog ka nga,"tawag niya sa anak."Anong uri ng halaman ito?ngayon lang ako nakakita ng ganyan puno!"

Pagkakita sa puno,naalala ni Juana ang brasong ibinaon niya sa lupa doon mismo sa pinagtubuan ng puno. Nasambit niya sa sarili ang pangalan ni Aging.

"Ang halamang iyan ay si Aging"wika ni Juana.
Magmula noon ang halamang iyon ay tinawag na "Aging"na di nagtagal ay naging Saging.
pa man di ito alintana ni Juana. Patuloy pa rin siyang nakikipagkita kay Aging.